6 mei 2017, zaterdag

Vannacht goed geslapen, douchen, prima ontbijt en we checken uit. Over twee dagen zullen we nog eenmaal hier overnachten, maar daar denken we nu niet aan, we gaan naar Amurang. Zo'n 80 km van Manado. Jacksen en Jan rijden om 9 uur voor. Wij stappen in maar Jacksen verdwijnt vrijwel direct naar het toilet. Na vijf minuten komt hij terug, duidelijk niet in orde. Hij heeft een of andere goedje bij zich dat hij op zijn gezicht smeert. Hij vertelt dat hij als bergbewoner soms last heeft van de verstikkende warmte op het laagland. Het gaat wel weer, zegt hij. Dus niet alleen toeristen hebben last van de warmte. Eerst gaat het naar Manado City waar we wat boeken over de regio Minahasa proberen te bemachtigen. Liefst met foto's uit de tempo dulu periode, het tijdperk 1870-1920. Maar wanneer we stuntelig vragen naar deze boeken krijgen we een bits antwoord van de verkoper: stock empty, geen voorraad. Later vragen we Jacksen waarom daar geen boeken over zijn en hij vertelt dat dit een open zenuw is in deze regio. Na de tweede wereldoorlog en de onafhankelijkheid van Indonesië werd in de Minahasa tussen 1950 en 1960 nog steeds door KNIL militairen gevochten om hun eigen vrije staat. Nadat deze strijd was gestaakt wilde iedereen die periode zo snel mogelijk vergeten. Alles wat aan Nederland en de strijd herinnerde moest verdwijnen. Zo ook de geschreven bronnen en de Nederlandse taal. Er zijn zelfs boeken verboden blijkt. De informatie die wij hebben wordt door Jacksen gretig gelezen, het blijkt dat wij in Nederland meer kunnen vinden dan de mensen hier. Apart. Weer wat geleerd over dit land denken we maar en stappen welgemoed over deze tegenvaller heen. Rond half twee arriveren we bij Amurang en rijden direct naar de "broken bridge". We stappen uit in de bloedhitte, maar raken al gauw enthousiast als we in de rivier de oude fundering zien van de brug die Marjolein's overgrootvader Abram Breevoord rond 1900 heeft gebouwd. De rivier Ranoyapo betekent Rivier van de Goden en is ontembaar. Het was toen voor het eerst gelukt om een brug over de rivier te bouwen. Hij kreeg er zelfs een medaille voor van Koningin Wilhelmina. Eind 1944 is de brug door Australische RAF gebombardeerd om de Japanners te blokkeren. Na de oorlog is een nieuwe brug gebouwd maar al spoedig zijn de pijlers ervan door de rivier ondermijnt en weggezakt, zodat de brugdelen als een harmonica over de rivier liggen. Inmiddels is er daarnaast wéér een nieuwe brug gebouwd. Dus die ouwe Breevoord had het toen goed voor elkaar. Jammer dat zijn brug de oorlog niet heeft overleefd. Na de nodige foto's rijden we naar ons nieuwe onderkomen: Guest house Sendowan Baru dat net buiten Amurang gelegen is. Een prachtig onderkomen! Twee gespiegelde woningen met allerlei kamers en appartementen. Een houten bovenbouw rustend op wit gepleisterde muren. We maken kennis met Frank en Lut, het aardige Nederlandse echtpaar dat de guesthouse runt. 's Avonds eten we heerlijk met hen mee met de rijsttafel en zitten nog lang na te genieten van de avond. Tempo dulu...