10 mei 2017, woensdag

Vannacht heerlijk geslapen en vanmorgen opgestaan met het gevoel dat we niets hoeven te doen. Waren we gisteren te moe om echt van de omgeving te genieten: nu is dat over. Het is zeven uur. Bij het ontbijt staat opeens ons aanspreekpunt van de organisatie waar de vakantie geboekt is voor de neus. Hoe het ermee is? Ook hij volgt onze reislog en is blij te horen dat onze onderzoeken op Java en Sulawesi gelukt zijn. Hij is nu met een groep fietsers op reis om te kijken hoe dat voor toekomstige klanten uitpakt. Ze zijn allemaal op leeftijd en fietsen over Bali, Lombok en nog een paar eilanden. Petje af, fietsen in deze warmte en met die drukke wegen is een hele opgave. Om acht uur staan we op het strandje voor ons huisje. We kunnen alle kanten op, maar gaan lekker in een Gazebo (een soort huisje aan strand) op een bed liggen. Zon, golven, warmte, heerlijk! Na een uurtje lopen we langs de weg naar de dichtsbijzijnde pinautomaat. Onderweg kopen we weer hoedjes, want in Surabaja zijn de onze waarschijnlijk onder de stoelen van de auto blijven liggen. Na een uur boodschappen doen komen we drijfnat van het zweet weer aan op Lovina Beach. Zwemkleding aan, even afdouchen en hup het zwembad in. Nu pas komt het oervakantie gevoel over ons. Lekker niets doen! We poedelen wat in het zwembad en laten de zon onze huid strelen. Dan besluiten we een massage te nemen. Heerlijk wordt ons lichaam gekneed en gewreven. Na een uur staan we heerlijk ontspannen in de zon. Die avond is er in het restaurant een voorstelling van Balinese dansen. We hebben het weleens in een film of op tv gezien, maar in het echt weet je niet wat je ziet. Sierlijke bewegingen van alle ledematen, ogen die geen en weer flitsen op het ritme van de muziek, de kleurrijke kleding: prachtig. En onderwijl wordt ook de innerlijke mens niet vergeten. Kipsaté en nasi goreng. Tsja, het lijkt alsof de spannende avonturen even met vakantie zijn. Maar wie weet?