12 mei 2017, vrijdag

Om zes uur zijn we klaarwakker. Douchen en op naar het ontbijt, maar. ... we zijn te vroeg. Blijkbaar is dat van de week niet eerder gebeurd, en is het voor ons een teken dat we op de goede weg zijn. Vakantie! We lopen over het strandje, nemen nog een stukje van de tuin mee en verwonderen ons erover dat wat wij thuis als kamerplant proberen te houden hier in overvloed de grond uitknalt. Om half negen rijden we weg uit Lovina Beach. Onderweg naar Ubud, dat aan de zuidkant van Bali ligt, zullen we nog wat toeristische plekjes bezoeken. Onze eerste stop is de Gitgit waterval. Weer merken we dat alles erg toeristisch is op Bali. Gidsen, veel kraampjes met snuisterijen, maar omdat we nog redelijk vroeg zijn, is het niet al te druk. We lopen met een gids naar de waterval. Zeker het is er mooi. Maar het mooiste is dat Marjolein onder een enorme spin die boven een steegje in zijn net hangt doorloopt. De gids wil uitgebreid vertellen over het handgrote insekt, maar Marjolein vlucht al snel weg. De gids wordt gevraagd te vertellen dat de spin van plastic is en bedoeld is voor kinderen. Anders doet Marjolein vannacht geen oog meer dicht. Na de waterval zijn de rijstvelden van Jatiluwih aan de beurt. We rijden er over smalle bergweggetjes naar toe. Aan het begin van het dorp moet de entree worden betaald en langzaam kruipen we in een file langs de rijstvelden. Ja, ze liggen er mooi, terrasvormig bij, maar we walgen van de toeristische hoempapa er omheen. Gelukkig hebben we elders in Indonesië rijstvelden gezien die ons een beter gevoel hebben gegeven. Op weg naar weer een ander hoogtepunt van Bali, hakken we de knoop door. Dat gekriskras overal heen, wij willen dit niet, breng ons gewoon maar naar het hotel. En om half twee zitten we al op onze stek in Nick's Pension in Ubud. Het ziet er keurig uit aan de rand van het super drukke stadje. 's Avonds ontmoeten we in het restaurant nog een achterneef, waarmee we dineren en gezellig praten over onze belevenissen. We zijn het er allen over eens dat Bali zijn ziel aan het toerisme heeft verkocht. Maar deze dagen zullen we eens kijken hoe zoiets voor ons uitpakt.